Φιλοσοφικά μαθήματα από την 1η σεζόν της σειράς True Detective

Ο Rast είναι ένας από τους 2 πρωταγωνιστές της καθηλωτικής αυτής σειράς. Φιλοσοφημένος, ορθολογιστής, πραγματιστής, άθεος, μηδενιστής και πεσιμιστής. Πολλοί από τους διαλόγους θυμίζουν έντονα τον Εμίλ Σιοράν

******************

Θεωρώ ότι η ανθρώπινη επίγνωση, είναι ένα τραγικό σφάλμα της Εξέλιξης. Έχουμε αποκτήσει υπερβολική αυτογνωσία. Αποτελούμε έκφανση της φύσης αποκομμένοι όμως απ’ αυτήν. Η ίδια μας η ύπαρξη παραβιάζει τους νόμους της φύσης.

Είμαστε πλάσματα που πασχίζουμε μέσα σε μια ψευδαίσθηση ότι ο εαυτός μας, αυτή η συσσώρευση αισθητηρίων, εμπειριών και συναισθημάτων, είναι προγραμματισμένος με την απόλυτη σιγουριά ότι αποτελεί κάτι μοναδικό. Ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι απολύτως τίποτα.

*********************

Έχεις ποτέ διανοηθεί, αν οι άνθρωποι δεν πίστευαν, τι σόι πράγματα θα έκαναν;

Τα ίδια που κάνουν και τώρα, απλά θα τα έκαναν στα φανερά.

Μαλακίες. Θα είχαμε ένα πανηγύρι φόνων κι ακολασίας, και το ξέρεις καλά.

Αν το μόνο που κάνει κάποιον ενάρετο είναι η υπόσχεση μιας θεϊκής επιβράβευσης αυτό το άτομο, αδελφέ μου, είναι ένα κουράδι, και θα ήθελα να ξεμπροστιάσω όσο το δυνατόν περισσότερους από δαύτους.

…….

Να μαζεύεστε όλοι παρέα, και να λέτε ιστορίες που παραβιάζουν κάθε νόμο του σύμπαντος για να περάσετε τη μέρα σας;

…..Πιστεύεις ότι είναι απάτη έτσι; Αυτά που πιστεύει ο κοσμάκης; Ότι κάνουν λάθος.

Ακριβώς. Έτσι είναι από τότε που η μια μαϊμού κοίταξε τον ήλιο, και είπε στην άλλη μαϊμού, «Εκείνος είπε, να μοιραστείς μ’ εμένα το δικό σου μερίδιο».

Οι άνθρωποι…είναι τόσο ευάλωτοι που προτιμούν να χαραμίσουν το νόμισμα τους στο πηγάδι των ευχών, αντί να εξαγοράζουν μ’ αυτό το φαΐ τους.

……

Κάποιοι γλωσσο-ανθρωπολόγοι πιστεύουν ότι η θρησκεία είναι ένας λεκτικός ιός, που επαναδιατυπώνει μονοπάτια του μυαλού μας, και αδρανοποιεί την κριτική σκέψη.

……

Είμαστε όλοι εγκλωβισμένοι στην «παγίδα της ζωής», στη γονιδιακή μας σιγουριά ότι τα πράγματα θ’ αλλάξουν, ότι θα ζήσουμε σε άλλη πόλη, ότι θα συναντήσουμε ανθρώπους που θα παραμείνουν φίλοι μας εφ’ όρου ζωής, ότι θα ερωτευθούμε και θα νιώσουμε ικανοποίηση.

Γαμώ την ικανοποίησή μου, και ολοκλήρωση, λες κι αυτά τα δύο…μπορούν να σε γλυτώσουν απ’ τα σκατά της ζωής, ικανοποιημένος όμως τελικά δε νιώθεις, μέχρι το τέλος, και όσο για την ολοκλήρωση…

Όχι.

Τίποτα δεν ολοκληρώνεται ποτέ.

*********

Την οντολογική πλάνη, της προσδοκίας του φωτός στην άκρη του τούνελ, αυτό είναι που πουλάει ο ιεροκήρυκας, όπως κι ο ψυχαναλυτής.

Ο ιεροκήρυκας βλέπετε, τροφοδοτεί την τάση μας για πλάνη. Σου λέει ότι αυτή αποτελεί αρετή. Πώς να μη βγάλει χρήμα έτσι; Μεσ’ στην απελπισία σου οι ελπίδες αναπτερώνονται.

«Σίγουρα όλα γίνονται για ‘μένα, Εμένα. Εγώ. Είμαι σημαντικός ρε γαμώτο, πολύ σημαντικός, έτσι;»

**********