Πάνω απ’ όλα ο αγώνας

Σε τοίχο Υπερπατριώτη-Παντογνώστη-Κρετίνου, βρίσκω την επιγραφή «Νυν υπέρ πάντων Ελλάς»,

η οποία είναι προφανώς παράφραση του «Νυν υπέρ πάντων αγών» και επιβεβαιώνει άλλη μια φορά τη βεβαιότητά μου, ότι η μεγάλη πλειοψηφία αντιλαμβάνεται αυτό το ρητό λανθασμένα. Άλλη μια απόδειξη, το ότι τις περισσότερες φορές το συναντάς (κυρίως σε σάιτ χρυσαβγουλίτικα και ελληναράδικα) στη μορφή «νυν υπέρ πάντων ο αγών», όπου το άρθρο «ο» κάνει ολοφάνερη την παρανόηση.

Ας δούμε, όμως, όλο το ‘περιβάλλον’ αυτής της φράσης. Προέρχεται από τους «Πέρσες» του Αισχύλου (στίχοι 202-405) κι είναι, ας πούμε, το εμβατήριο των Ελλήνων στη ναυμαχία της Σαλαμίνας:

«ὥ παῖδες Ἑλλήνων ἴτε, ἐλευθεροῦτε πατρίδ’, ἐλευθεροῦτε δέ παῖδας, γυναῖκας, θεῶν τε πατρῲων ἓδη, θήκας τε προγόνων· νῦν ὑπέρ πάντων ἀγών.»

Το οποίο μεταφράζεται ως:

Παιδιά των Ελλήνων, εμπρός, για την ελευθερία της πατρίδας, για την ελευθερία των παιδιών σας και των γυναικών σας, για τους ναούς των θεών των πατεράδων σας και τους τάφους των προγόνων σας! Αγώνας τώρα για όλα (αυτά)!

Λοιπόν, το «ὑπέρ» εδώ δεν σημαίνει ‘πάνω’ αλλά ‘για’. Συνεπώς, το «νῦν ὑπέρ πάντων ἀγών» δε σημαίνει ‘τώρα, πάνω απ’ όλα ο αγώνας’. Σημαίνει ‘τώρα, αγώνας για τα πάντα’.

Δεν είναι καθόλου περίεργο, όμως που προτιμήσαμε να το δούμε έτσι όπως το είδαμε. Ταιριάζει με τη συνολικότερη τάση μας, ως λαού, να δίνουμε μεγαλύτερη σημασία στον αγώνα, παρά στο αποτέλεσμά του. Με άμεσο αποτέλεσμα (κάτι που φαίνεται να εμπίπτει στη δικαιοδοσία ψυχιάτρου), να γιορτάζουμε περισσότερο τις ήττες απ’ ό,τι τις νίκες.